Wspomnieniami wrócę do szkoły... Zapiski...

...  Chciałem zacytować piosenkę zespołu dziewczęcego Filipinki, która nosi właśnie taki tytuł. Wspomnienia to rzecz święta, prywatna, doświadczamy tego przez całe życie, lecz czy powinny one być przedstawiane na blogu? Blog to rzecz prywatna, każdego z osobna i można robić na nim co się chce. Tak, jak w latach 50. XX w. gdy poeci wprowadzili swoje style pisania wierszy, więc dlaczego ja nie mam się odłamać od reguły? Że o skokach narciarskich ciągle ma być? De facto - powinno, ale teraz w moim życiu coś się kończy i postanowiłem na czym innym skupić uwagę, a nie na sporcie...

   Szkolny korytarz, który dojdziemy do sal lekcyjnych, biblioteki, jest początkiem Naszej wędrówki po mojej szkole, którą za paręnaście godzin opuszczę ze świadectwem ukończenia Liceum Ogólnokształcącego nr 13. Magiczna szkoła, magiczne miejsce, moje miejsce na Ziemi, do którego uczęszczam od 2011 r. i nadal to będę robić, pomimo ukończenia edukacji! Kadra pedagogiczna w ZS nr 35 w Bydgoszczy jest wspaniała! Że nikt nie ma wad? Każdy je ma, ale należy się ich wyuczyć, dopasować do ogółu społecznego i nic nie będzie już przeszkadzać... Ależ ja jestem niegościnny i niefrasobliwy... Przechodzimy w głąb moich włości!

   Skręcamy w lewo, gdzie są szatnie, a po prawej sala 59, gdzie miałem fizykę z panią mgr. Joanną Sulinską. Obecnie tam jest sala matematyczna, którą zarządza pani mgr. Arleta Zagożdżon. Niestety, ta sala ma jeden mankament... Nie słychać dzwonków na przerwę. Dlatego, że owa klasa jest schowana na uboczu szkoły, gdzie nie ma dzwonków, ni jednego. Musimy się wrócić do głównego wejścia i iść prosto przez łącznik, by dojść do serca na parterze, gdzie to mieszczą się sale. Kolejno: 52, 53, 54, 55, 56, a niegdyś jeszcze były: 50, 57, 58. Teraz już ich nie ma, bo w tym miejscu jest Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 2.

   Dzięki wsparciu Unii Europejskiej, niepełnosprawni mają swobodny dojazd do szkoły, poprzez podjazd (ten zielony). Szkoła jest w pełni przystosowana do osób na wózku, którzy pragną zdobywać wiedzę, i poznawać nowych, miłych ludzi! W tej szkole można poczuć się jak w domu. Można zaśpiewać: "Tu jest Twoje miejsce" (...) - znana polska piosenka... Albo też jak w bajce, bo przecież Moje Osiedle nosi nazwę Bajka! TU rodziły się pierwsze miłostki, zauroczenia, przyjaźnie, które pozostały w tym budynku na zawsze. One TAM są, tylko nie we mnie... Do dziś wspominam, jak to było pięknie, śmiesznie... Może to jest dziecinada z mojej strony, że urządziłem WAM prywatne wspominki, ale tak, jak powiedziałem we wstępie... Pewien etap w moim życiu się kończy, i nie umiem przejść obojętnie obok tego... O 10:00 (czyli za godzinę) mam zakończenie liceum, ale nim się z pisaniem pożegnam, chciałbym podziękować kilkom osobom, które mi pomagały w ciągu tych lat.

• mgr. Marzena Tes
• mgr. Elżbieta Barczak
• mgr. Jarosław Pilich
• mgr. Mariola Szczawińska
• mgr. Grażyna Grzejda 
                                                                    

Co dzień nas gna
W nowe strony zadyszany czas.
W sto dat, w sto spraw
Wciąga nas, gna nas.
I moje dni
Wszechobecny pośpiech, czasu znak
Naznaczy mi,
Może przez to tak lubię:
Lubię wracać tam, gdzie byłem już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Ta dziewczyna z warkoczami.
Lubię wracać w strony, które znam,
Po wspomnienia zostawione tam,
By się przejrzeć w nich, odnaleźć w nich
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń,
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałeś pierwszy raz.
W samym środku zdyszanego dnia
Oglądasz się tak jak ja, jak ja.
Oglądasz się
Tam, gdzie miłość zostawiłaś, spójrz
Ty jedna mnie umiesz pojąć, bo lubisz:
Lubisz wracać tam gdzie byłaś już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Tamten chłopak ze skrzypcami.
Lubisz wracać w strony, które znasz,
Do mej twarzy tulić swoją twarz,
By się przejrzeć w niej,
Odnaleźć w niej
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałaś pierwszy raz.