Skoki narciarskie, o wszystkim i o niczym..

Moje strony rodzinne to Kujawy, Bydgoszcz. Prawdę powiedziawszy, nie planowałem tego pisania publikować, choć miałem w planach przeistoczyć blog w coś osobistego. Pisać o różnych malkontentach, tym, co mnie otacza, o mieście... Jednak, jak kilkoma artykułami dowiodłem (np. o śp Prezydencie Gdańska Pawle Adamowiczu), że potrafię pisać o różnych sprawach życiowych, notabene, nie o sporcie. Choć to ważna dziedzina mojego życiorysu. Piękno, które mnie otacza na co dzień, skłania mnie coraz bardziej, ażeby pisać coraz częściej opowiadanie o... sobie samym.  Kujawsko -Pomorski Specjalny Ośrodek Szkolno -Wychowawczy nr 2  to obecnie mój wspaniały, wyciszający kącik na mapie Fordonu. Budynek jest parterowy, z wyposażeniem windy, która mieści się po prawej stronie, gdy wchodzimy na posesję szkolną. Ale przede wszystkim, panuje tam spokojna, wręcz sielankowa atmosfera, której w szkole masowej na próżno szukać. Niepełnosprawni grają "pierwsze skrzypce"  w tej pięknej atmosferze...

Osoby związane ze środowiskiem skoków narciarskich są szeroko rozpoznawalne. Niegdyś był pomysł, żeby w rodzinnym mieście Adama Małysza postawić pomnik z jego podobizną, szkicem. Pomysł upadł. I dobrze, ponieważ takie "statuetki" powinno się przyznawać pośmiertnie, a nie "za życia". W całej Europie rozpoznawalne nazwisko Polaka stało się synonimem polskich skoków narciarskich. Po zaciekłych pojedynkach ze Svenem Hannawaldem i Martinem Schmittem, my, Polacy, w dobie wielkiej posuchy sportowej, mieliśmy jednego idola, na którym było można opierać wielkie nadzieje. Jednak, chciałbym co nieco porozmawiać o początkach skoków narciarskich w Polsce. Jak to się zaczęło? Od kogo? I dlaczego u nas w kraju mówi się o przedwojennych sukcesach, a w czasach powojennych posucha? Odpowiedź znajdziecie poniżej. Bydgoszcz - dzielnica Fordon. Moja dzielnica, po której nieskromnie poruszam się na czterokołowcu z napędem na ręce. Jedna z głównych ulic dzielnicy Fordon, ul. Genera...